Π ρ ώ τ ε ς Β ο ή θ ε ι ε ς
Ίδια σπίτια
ίδια δωμάτια
ίδιοι τοίχοι
τα ίδια χάρτινα ταβάνια
το πάτωμα μονάχα
κατάφερε ν’ αλλάξει τη μορφή του
τώρα κυλάει υγρό, κάποτε ζούσε στέρεο
βασανιζόταν μάθαινα,
αντάλλαξε την ύλη του γιατί χρωστούσε κάτι.
Εχθές το βράδυ μου ‘σωσε
– και δεν ακούστηκε μιλιά –
τη μοναξιά.
Την έπνιξε ευλαβικά
στα μπλε του τα πλακάκια.
Comments (0)